25 mei 2019, etappe 14: Hauterives - Chabeuil 55 km

Vandaag zijn we later vertrokken om twee redenen, als eerste de komende twee dagen zijn nog erg pittig dus minder kilometers per dag, en we wilden eerst het Palais-Ideal van Ferdinand Cheval bekijken. Hier konden we pas vanaf 09:00 uur terecht. Als je toch in Hauterives bent moet je dit ook zien. Ik plaats een paar foto’s van zijn bouwwerk en voor informatie klik op de link. https://www.france-voyage.com/frankrijk-toerisme/het-ideale-paleis-postbode-cheval-329.htm . Na ons bezoek aan dit bijzondere bouwwerk hebben we afscheid genomen van onze gastvrouw en kon de 14 etappe beginnen. Na amper 500 meter begon het al, we moesten het dal uit via een B weg. Voordelen minder verkeer. Nadeel, vaak steiler over de berg. Het begon de eerste 4,5 km met  5% 200 meter, 6% 1500 meter, 6% 500 meter, 6 % 300 meter en aankomst in Tersanne 6% 600 meter. Ja hoor, we stonden weer met beide benen op de grond, het werd al weer stil. Zo ging het een tijdje op en neer maar wat hadden de routemakers opnieuw een prachtig route uitgezocht. Compliment. In deze regio heeft natuur de overhand, af en toe een graanveld maar niet veel. Er schoot nog een ree vlak voor de fiets langs. Dit moet je niet hebben in een afdaling. Onderweg hadden we opnieuw uitzicht op een bergketen naar later bleek waren dit de toppen van de Vecors. Nieuw voor mij maar wel indrukwekkend. Dan fiets je hele tijd met links rechts en voor je bergen. Dan denk je hoe komen we hier morgen nog uit. Maar zeer zeker hebben de routemakers wel een mooie doorsteek gevonden. Verder op de route daalden we af naar Roman-sur-Isère en Bourg-de-Peage. Deze twee steden liggen aan elkaar en zijn gescheiden door de grote snelstromende rivier L’Isére. Na een paar korte klimmetjes kwam er een lang vals plat stuk 4000 meter 2% maar met de wind achter merk je dit niet. Na enkele kleine dorpjes te hebben door gecrosst kwamen we voor vandaag aan op onze eindbestemming. Het plaatsje Chabeuil, hier hebben we een Chambre-d Hote genaamd Le Dauphin. Van buiten een typisch oud Frans huis van drie verdiepingen. Maar wat een pracht vanbinnen. Het ziet er opnieuw schitterend uit. En hoe stug de Fransen soms kunnen zijn opnieuw gastvrij met een koel biertje ontvangen. Even zitten praten met de gastvrouw en gastheer, Bob vertaald alles voor me. Als je geen Frans spreekt maak je er ook totaal niets van. Dus de gehele route heb ik een privé tolk. Onze kamer gekeurd en het dagelijkse ritme fietsen stallen, tassen eraf en naar je kamer sjouwen. Uitpakken en douchen. Nu lekker uitrusten en even de Giro d ‘ Italia kijken. De gastheer heeft voor vanavond een restaurant besproken voor ons. Het blijkt op zaterdag avond allemaal vol te zijn.
De vogels van vandaag, de Buizerds werden minder en de Zwarte Wouw weer meer. Tevens opnieuw een Zomertortel, Koekoek en opnieuw het prachtige geluid van de Bijeneters.
Tot morgen Bob en Henk